, , , ,

De arend en de wind

Dag lieve vrienden, lezers, volgers, mede-Leiders

Eerst en vooral een gezond, liefdevol en voorspoedig 2025. Dat al jullie intenties, dromen, ambities, kleine en grotere wensen gehoord, gezien, gevoeld en gevormd kunnen worden, en dit vanuit een tevreden, dankbaar en enthousiast hart. Het Goede is al daar, het Beste moet nog komen en het universum staat aan je kant, tenminste als jij dat zelf ook doet. Dat is althans mijn waarheid.

Ik wens jullie daarenboven een bijzonder kleurrijk én scherp gekruid bordje van burgerlijke ongehoorzaamheid — aan de heren en dames op hun troon, laatdunkend zwaaiend met hun scepter van schijnbare macht — in combinatie met wat meer persoonlijke heldhaftigheid — om die niet-nuttige angsten en dat zelfsaboterend uitstelgedrag grondiger aan te pakken — en voorzien van een onmisbaar zoet sausje van vriendschappelijke mildheid naar elkaar en jezelf, en dit op een magisch bedje van vibrerende gezondheid in lichaam, geest en ziel.

🥂

Mijn professionele agenda 2025

Dank je wel ook dat je me blijft lezen, bekijken, bevragen en beluisteren, her en der. Ik blijf, zoals u wellicht kon raden, actief op diverse vlakken, ook al krijg ik nog heel geregeld die vraag “wat doe je nu na die wederzijdse schorsing?” (check mijn 6-delige reconstructie, deel 6 in het bijzonder). Gepassioneerd verder luisteren, werken, ondernemen, verbinden, leven natuurlijk! Maar misschien toch even ter verduidelijking, mijn professionele bezigheden voor 2025 (zullen) zijn:

  • Begeleiding: alleen nog therapeutische en coaching trajecten, individueel, relationeel, live én online. Geen ‘verkennende’ losse sessies meer. Er is ook geen terugbetaling, wel mogelijkheid factuur als zelfstandige (onkost belasting). Neem gerust contact op bij interesse.
  • Presentaties: in 2024 gestart met lokale meet & greets doorheen Vlaanderen, deze zetten we verder ook in Nederland. Ook podcasts (binnenkort deze met Jorn Luka online!) en lezingen vallen daaronder, zie mijn agenda.
  • Boek Circa 40cm: creatie e-boek, audioboek en vertaling Engels en Duits

Ik blijf dus constructief eigenzinnig meebewegen met de veranderstroom en creatief-inspirerend het verschil maken, daar waar ik kan en mag, in vertrouwen en vooral voorwaarts. Want bewustwording is een broodnodige en blijvende samendans op het immer bewegende theater des levens. Het brengt met bij dit universeel sprekend verhaal waarvan ik hoop dat het ook jou zal inspireren een open blik te bewaren en je luisterend vermogen te verbeteren, wanneer, waar en met wie je ook bent.

De arend en de wind

(bron: https://www.meditecheurope.nl/blog/alles-is-frequentie-arend-wind)

Arenden staan bekend om hun vermogen om urenlang te zweven op thermiek – opstijgende warme luchtstromen die hen moeiteloos naar grote hoogten brengen. Kaelan had geleerd dat vliegen niet alleen ging om kracht of snelheid, maar vooral om luisteren. Luisteren naar de frequenties van de wind, van de aarde onder hem, en zelfs van zijn eigen hartslag. Op een dag voelde Kaelan een vreemde trilling in de lucht. Het was subtiel, een lage toon die door zijn veren rilde. Er stond een storm op komst. Veel dieren haastten zich naar beschutting, maar Kaelan bleef zweven, hoog boven de wolken, zijn ogen gesloten. Terwijl de lucht donkerder werd en de wind sterker begon te gieren, spreidde Kaelan zijn vleugels wijd uit. Hij sloot zijn ogen en vertraagde zijn ademhaling. Hij liet zich niet leiden door angst, maar door de subtiele trillingen in de lucht. “De stroom weet de weg,” fluisterde hij tegen zichzelf. Hij stopte met vechten tegen de wind en liet zich meevoeren. Zijn vleugels bewogen nauwelijks terwijl hij door de lucht gleed, gedragen door iets groters dan hijzelf. Hij voelde de frequenties van de storm, de pulserende energie van elke windvlaag, en hij werd één met de lucht. Terwijl de storm onder hem raasde, zweefde Kaelan in een serene stilte erboven. De lucht was kalm, de zon brak door de wolken, en een diepe rust vulde zijn wezen. Hij begreep iets wat maar weinig anderen begrepen: Alles is frequentie. Elke windvlaag had een toon, elke beweging van de lucht was een melodie. Kaelan had geleerd dat wanneer je je afstemt op deze trillingen, je niet hoeft te vechten tegen de stroom – je laat je gewoon leiden. Toen de storm eindelijk ging liggen, spreidde Kaelan zijn vleugels en liet zich langzaam terugzakken naar de vallei. Andere vogels keken bewonderend naar hem. “Hoe blijf je zo kalm in een storm?” vroeg een jonge valk. Kaelan keek hem aan met ogen die alles leken te zien. “De storm is geen vijand,” zei hij rustig. “Het is een danspartner. Wanneer je leert luisteren naar de frequenties, naar de ritmes van de natuur, wordt zelfs de wildste storm een lied waarop je kunt vliegen.” Kaelan’s wijsheid verspreidde zich als een fluistering door het berglandschap. Niet alleen vogels, maar ook mensen begonnen te luisteren. Mensen die zichzelf vaak verloren in chaos, stress en controle.

De les van Kaelan was simpel maar krachtig: Stop met vechten tegen de stroom. Sluit je ogen, voel de frequenties om je heen, en laat je leiden door wat je niet kunt zien, maar wel kunt voelen.

AHO!

Steve

ps: Wil je iets betekenen, graag! Een comment, een mailtje, een meet & greet event, check mijn agenda. Wil je meer over mijn boek ontdekken, check. Wil je een gesigneerd exemplaar bemachtigen, klik klik. Feel free, be free. Volg me op Twitter voor meer real-time info, en schrijf je in op deze blog.

/3 Reacties
, , , , , , , , ,

‘Mens, wees niet zo bang’ – vragen

Meester Po, de blinde Kung Fu leraar uit de gelijknamige tv-series (1972-1975), met David Carradine aka Caine in de hoofd- rol. Ik was er dol op, als kleine, onzekere en dromerige knaap. En nog. Caine zwierf als Shaolin-monnik door het Amerikaan- se Westen, alleen gewapend met zijn vaardigheid in Kung Fu. Hieronder één van mijn favoriete scenes waarin de jonge Caine kennismaakt met zijn ‘blinde’ Meester Po:

Caine ‘Van alle dingen moet leven in duisternis het ergste zijn.’ 
Po ‘Angst is de enige duisternis.’
Po ‘Ga er nooit vanuit dat, omdat een man geen ogen heeft, hij niet kan zien.’
Po ‘Sluit je ogen. Wat hoor je?’
Caine ‘Ik hoor het water (stilte). Ik hoor de vogels.’
Po ‘Hoor jij je eigen hartslag?’
Caine ‘Neen.’
Po ‘Hoor je de sprinkhaan die aan je voeten ligt?’
Caine ‘Oude man, hoe komt het dat jij deze dingen hoort?’ 
Po ‘Jongeman, hoe komt het dat jij dat niet doet?’

Wees niet (te lang) bang

Een beetje bangheid kan geen kwaad. Het maakt je wat bewuster, houdt je alert en scherp. Echter, teveel of te lang in angst vertoeven is niet gezond en duidt op gebrek aan kennis en zelfcontrole. Chronische angst is vooral een product van jouw repetitief doemdenken en een gevolg van uitgesteld emotioneel werk. Het overactiveert je stresssysteem waardoor je voortdurend op je hoede bent voor het (veelal denkbeeldige) gevaar: je wil vluchten, vechten of ter plaatse bevriezen en zelfs verdwijnen.

Hoe langer je deze angst aanhoudt en voedt hoe meer het – als een uitgehongerde familie ratten – aan je sterke maar ook gevoelige lijf gaat knagen. Bovendien is angst bijzonder aanstekelijk, besmettelijk en vernauwt het je blikveld en gevoelsleven.

Wees dus evenzeer waakzaam voor een te grote angstfocus of deze die aan jou wordt opgedrongen. Het is beter er gezonde rust en kalmte ipv olie op te (blijven) gieten. Hanteer (zoals hier ook beschreven) de “Jij maakt mij niet bang, ik maak mezelf bang” afspraak (met jezelf). Zoek ook vaker de natuur op, luister naar zachtere muziek en stemmen, vermijd teveel nieuws, mediteer, en ga bijvoorbeeld aan de slag met deze toolkit. 

Leer meer te vertrouwen op wat werkt (voor jou) en leer te denken in mogelijkheden. In de podcast mini-reeks rond crisis en wijze coping zoom ik in episode 3 in op de pervasieve impact van je eigen denkpatronen wanneer het ‘tegenzit’. Jouw automatische gedachten liggen aan de basis van geautomatiseerde reacties en deze kleuren op hun beurt je wereld, je realiteit, je resultaten en gevoelens. Voortdurend denken aan hoe vervelend het allemaal is, wat mogelijks niet meer terugkomt, welke beperkingen er zijn enz. haalt je stemming onderuit en verziekt tegelijk ook de sfeer rondom jou. Aan je angstniveau werken betekent actief het piekeren verlaten en inzetten op initiatief en creativiteit. ‘Ieder nadeel eb zijn voordeel’, zei Johan Cruyff.

Daarom, lief mens, jij, mijn lezersvriend en vrijheidsreiziger, hieronder – uit mijn boek Circa 40 cm – een intuïtieve stroom van ‘Mens wees niet zo bang’- vragen om jou te stuwen naar een waarachtiger en moediger zijn, doen, gaan en staan. Revolutionaire vragen die je helpen om te midden van dat angstvuur nog meer in je kracht te komen, er te blijven vooral.

Wat zou jij doen mocht je geen angst hebben? Wat zou je doen in je leven? Wat zou je doen met je talenten, je behoeften, je dromen? Wat zou jij doen mocht angst je niet leiden? Wat zou je doen overdag? Hoe zou jij je dag vullen? Wat zou je eerst doen, wat dan, wat nog, wat laatst? Wat zou jij doen mocht angst volledig uit de dagen en nachten van je leven zijn verbannen?

Wat zou je laten mocht angst je leven hebben verlaten? Wat zou je niet meer doen, opgegeven hebben, losgelaten hebben? Wat zou je echt niet meer doen? En wie zou je laten mocht angst je niet meer aanwezig zijn, je leiden? Van wie zou je loskomen, losgekomen zijn mocht angst niet meer in je hart wonen? En waarheen zou je gaan? Welke plekken zou je wel opzoeken? Welken mensen zou je willen zien? Waar zou zich dat alles afspelen?

Wie zou jij zijn mocht angst je niet gevangenhouden? Hoe zie jij jezelf onbevreesd, onbevangen, ongecompliceerd, vrij? Hoe zie jij jezelf tevoorschijn komen als bij mirakel de angstverlamming werd verdreven? Wie zie jij dan rechtstaan, opdagen, ontwikkelen, bloeien, ontwaren? Wie in jou groeit wanneer die van angst werkelijk is gescheiden? En wat zou die dan betekenen voor en uitdragen naar anderen? En wie zou daar vooral baat bij hebben?

En wat als? Wat als het leven, jouw leven niet zo lang meer duurt? Wat als jouw kostbare tijd slechts nog maar een week, een maand, zes maand, een jaar zou duren? Wat komt dan in je op, wat komt dan vrij? En wat hoor jij jezelf denken dat je mogelijks nog in de angst houdt? Stel dat het leven straks voorbij is, waar wacht je dan nog op?

Don’t escape ‘from’ but into Life!

Steve.

ps: Wil je iets betekenen, graag! Een comment, een mailtje, een meet & greet event, check mijn agenda. Wil je meer over mijn boek ontdekken, check. Wil je een gesigneerd exemplaar bemachtigen, klik klik. Feel free, be free. Volg me op Twitter voor meer real-time info, en schrijf je in op deze blog.

/3 Reacties
, , , , , ,

Deze tijd vraagt naar meer hart. “Geschorste psycholoog debuteert met rebels boek”.

Het is van dat. Vandaag 3 september 2024 werd dit persbericht de ether in gestuurd. Iedereen mag het geweten hebben. Ik deel het hier van harte. Nog net voor mijn 50ste levensjaar. Belangrijk levensdoel bereikt. Check!

Van alle vormen van gevangenschap is de langste deze in onwetendheid

Steve Van Herreweghe werd in 2023 voor 24 maanden geschorst door de Belgische Psychologencommissie omdat hij zich tijdens de Coronaperiode op sociale media « te kritisch » had uitgelaten. Steve beroepte zijn scherp verzet op vrije meningsuiting en de schending der mensenrechten. De hele wereld stond in brand. Crisis alom. Als ervaren crisisdeskundige stak hij zijn nek uit, schreef en sprak over de keerzijde van de pensée unique en het gevaar van – weliswaar te begrijpen – te volgzaam overlevingsgedrag. Zijn verhelderende en motiverende artikelen werden door duizenden gelezen en gedeeld. Het kostte hem zijn titel, en broodwinning.  

Steve werkte als klinisch en arbeidspsycholoog, leidinggevende, crisis- en HR-adviseur en kijkt terug op meer dan 25 jaar ervaring in de Geestelijke Gezondheidszorg. Hij is uitermate geboeid door de oorsprong, de symboliek, de heling en transformatie van (inter)menselijk lijden. Hij zet zijn integere missie nu verder als therapeut, schrijver, spreker en bezieler.  

Zijn boodschap is no-nonsens, gefundeerd, ervaringsdeskundig, helder en scherp.  

De meest urgente, de meest zinnige en de meest inspirerende revolutie is geen politieke noch maatschappelijke maar een individuele. Want wij zijn veel meer dan de vracht die we meezeulen, de vloeken die ons achtervolgen, de etiketten die ons brandmerken, de autoriteiten die ons klein houden. Sta op en ga voor de waarheid, jouw waarheid. De geschiedenis wordt niet voor maar vooral door jou geschreven.  

Circa 40cm is een allegorische non-fictie over de reis van de verdwaalde, gesaboteerde doch oerkrachtige Held-in-jou. Een intense en gewaagde reis: van buiten naar binnen, hoofd naar hart en van controle naar vertrouwen. Met dit buitengewoon inspirerend werk daagt Steve jou uit je ware Zelf te ontdekken, te bevrijden en te worden, doorheen de donkere tijden van mis-Leiding. 

PRAKTISCH 

Circa 40 cm. Een individuele revolutie op heldenvoeten  
ISBN: 978 94 93345 62 1  
€25 London Books  

Publicatie: officieel vrijdag 13/9/24, nu al te verkrijgen via mijn webshop.

Extra noot: voor interviews, lezingen, podcasts neem contact op via dit formulier. Een overzicht van de komende events in Vlaanderen vindt u hier.

De moedigste reis ter wereld bedraagt slechts 40 cm : deze van hoofd naar hart
/1 Reactie
, , ,

‘Meet & Greet’ in Vlaanderen

Beste vrienden, mede-leiders!

Geen betere dag dan op Leeuwenpoortdag (8/8/2024=8) – een uitzonderlijke dag van kosmische kracht, overvloed, de herinnering aan ons oneindig crea-potentieel en de roep naar ‘durf je comfortzone te verlaten’ – om jullie mee te laten denken en vooral uit te nodigen.

Mijn boek komt uit vrijdag 13/9, de voorverkoop loopt goed, het worden heel drukke maanden met interviews, podcasts en lezingen overal. Maar, als marktkramerszoon, ben en blijf ik een man van het volk, plus, lokaal inspi-praktisch en proactief verbinden wordt steeds essentiëler. Net daarom mijn oproep.

On the (Flanders) road…

Ik, wij (team) zoeken voor de periode september – december 3-5 plaatsen per Vlaamse provincie (W-Vl, O-Vl, A’pen, Limburg, Vl-Brab) om zeer lokaal (bij je thuis, in je tuin, klein zaaltje, …) een “meet & greet” te doen.

Een ‘mobiele boekparty’ zeg maar, telkens voor 10 tot max. 50 personen. Ik, we zoeken gastheren/-vrouwen om dat samen te organiseren. Neem gerust contact op via e-mailadres (op foto) bij interesse, vragen en verdere vormgeving.

Let’s do this!

Deze co-creaties worden als overzicht in mijn agenda geplaatst, zie hier.

Nog een fijne dag en tot gauw.

Aho!
Steve

/2 Reacties
, , , , ,

Reconstructie van een persoonlijke kruistocht (Deel 6/6)

Het 6de en sluitstuk van deze reeks liet even op zich wachten. Mijn excuses daarvoor. Niet dat ik heb stilgezeten, maar dat denken jullie wellicht ook niet. Ik heb er na het laatste stuk, iets meer dan een jaar geleden op 29/5/23 (over het strijdershart) bewust tijd over gelaten omwille van diverse redenen. De uitspraak in hoger beroep moest nog volgen, mijn eerste boekproject (zie hier) eindelijk afwerken, diverse podcasts, lezingen, even weg met het gezin voor een maand, het Verbindend Vuur Event, enz. Heb ook de tijd en ruimte genomen om goed te evalueren wat ik nu zelf werkelijk verder wil gaan doen.

Op 26/10/23 werd finaal in hoger beroep beslist om mij toch te schorsen als psycholoog, met ingang van februari ’24 tot einde januari ’26. 24 maanden berufsverbot. En dit op grond van mijn “uitgesproken en niet-deontologisch correcte stellingnames in de publieke ruimte” van de afgelopen jaren. Dat was pijnlijk, hard maar wel helemaal duidelijk. Zeker ook toen mijn verzekering ‘plots’ besliste verdere gerechtskosten niet langer te dekken. Ondertussen bleven niet-cliënten zich wenden tot de commissie omdat ik “bleef desinformeren”. De commissie maakte van de ‘meldingen’ zelfs eigenhandig ‘klachten’. Dan weet je het wel..

Dit gaat nooit ophouden, in deze matrix en revolutionaire tijden, voor wie beslist te blijven spreken en opkomen voor menselijk recht. Ook dit psy-controle-orgaan representeert de ‘zwijg-volg-slik-matrix’, die door en door corrupt en rot is en waar we uit moeten of helemaal in zullen verdwijnen. Het motiveerde me tot het blijven verder spreken en schrijven over het totalitaire geweld, waar we onophoudelijk het slachtoffer van zijn, alsook een focusverschuiving – in de lijn van mijn boek – naar het belang van een individuele revolutie als basis van een maatschappelijke (en geen politieke).

Afscheidsbrief

Het bracht me er op mijn beurt toe een definitieve beslissing te nemen ‘niet langer te willen deel uit maken van het verwerpende systeem, waar de psychologencommissie deel van uit maakt. Ik schreef – met enige zin voor dramatiek – deze afscheidsbrief, geschreven en verstuurd op 30/1/2024, net voor het ingaan van mijn schorsing:

Verzoek-tot-schrapping-lijst-psychologenDownload

Een niet-evidente beslissing maar weloverwogen, en een heuse mijlpaal in mijn (professioneel) leven, na meer dan 25 jaar van werken en expertise opbouwen als klinisch en arbeidspsycholoog en leidinggevende. Ik heb er tot op heden geen moment van spijt van, mocht het anders zijn, zou ik dat ook eerlijk laten weten. Een systeem dat verondersteld wordt je te ondersteunen en verdedigen, je een beroepsverbod oplegt voor twee jaar, en dus je werkzaamheden afneemt, voor inkomensverlies zorgt en je patiënten mede straft, dat is een ziek systeem.

Every exit is an entry to somewhere else

Ik krijg natuurlijk de logische vraag “of ik nog steeds werk, mijn praktijk heb?” Jazeker! Het is niet omdat de psy-commissie mij op ‘verplichte bezinning’ heeft gezet dat mijn skills weg zijn, of ik mijn hart en passie voor helpen laat stoppen met kloppen. Ik zou ook kunnen rentenieren, maar van wat ga ik dan dag twee leven?

Je kan mij dus nog steeds ‘boeken’ via contactformulier als ervaren therapeut, coach of mentor, en straks als gastspreker op kleine en grote evenementen of bij jou lokaal dichtbij. Er komen meet & greet events rond het boek, lezingen, beurzen en zelfs de opstart van lokale leesgroepen (8-12 deelnemers). Maar eerst de voorverkoop, heel dra (week 2 juli). Razend spannend, benieuwd! De tijd is rijp vrienden, overrijp. Er staan grote veranderingen te wachten en wij gaan ze van heel dichtbij meemaken en we zullen de verdiende zegeningen hartelijk verwelkomen, samen.

Tot heel gauw.

Aho!

Steve VH – 9/7/24

ps: Wil je iets betekenen, graag! Een comment, een mailtje, een meet & greet event, check mijn agenda. Wil je meer over mijn boek ontdekken, check. Wil je een gesigneerd exemplaar bemachtigen, klik klik. Feel free, be free. Volg me op Twitter voor meer real-time info, en schrijf je in op deze blog.

/6 Reacties
, , , , , ,

Cut The Crap met Pieter Loridon

Op 5/12/23 was ik te gast bij Pieter Loridon.

Op de ‘sofa’ bij voormalig topbasketter, ondernemer en gezondheidsbeest en wakkere lifestyle promotor, die mij had gevraagd om het over de waanzin van het gezondheidsbeleid van de laatste jaren te hebben. En dan vooral over de pijn van kloven, kwetsuren en onoverbrugbare afstanden die gecreëerd zijn door de dwang, censuur, cancelling en nog vele andere vormen van verwerping.

Met plezier, Pieter!

Het werd een heel open en boeiend gesprek waarbij we conform het Cut The Crap beginsel niet ‘rond de pot’ hebben gepraat. Er is niet alleen een vervaldatum op leugens buiten onszelf, er is er ook één wat betreft het blijven verantwoordelijk stellen van diezelfde buitenwereld wat ons eigen leven betreft.

Ik zie het slachtoffer, maar eer vooral de kracht, in mezelf, in jou en in ieder mens.

Hieronder het volledige interview. Dankbaar voor dit gesprek en om dit te mogen delen met jullie.

Warme groet

Steve

/2 Reacties
, , ,

Groot Verbindend Vuur

Iedereen wil in vrijheid kunnen ademen, bewegen, ondernemen, spelen, liefhebben en zijn.

Maar hoeveel vrijheid schenk jij jezelf hierin? Hoe vaak blijf je steken in de verwachting dat de redding aan je deur komt kloppen, je wakker zal kussen, je in vervoering zal brengen, je energie, daadkracht, vertrouwen en liefde komt aanleveren?

Door gebrek aan moed, energie, vertrouwen, houvast, tijd, ruimte en orde geraken we vaak niet verder dan het (weg)dromen. Heel menselijk allemaal! 

De kracht van verandering schuilt niet in verlangen en dromen alleen, maar in bewegen, in ‘movere’, ‘in beweging komen’ en blijven. Zelf de kaars aansteken, of laten aansteken. Vanuit een intentie om wat of wie je wilt tegemoet te treden, je in het onbekende te durven gooien alsof je niet meer kunt falen, het te blijven omarmen, te breken met het oude jij, in vertrouwen. 

Wij creëren met onze spiksplinternieuwe editie van All Hearts on Fire – Verbindend Vuur Event (Facebookpagina) een unieke gelegenheid om alleen en samen oude kettingen af te werpen, ze los(ser) te laten. Het Grote Vuur en de kracht van de Grote Groep jou te laten ondersteunen en inspireren om nog meer te durven gaan voor datgene dat je zielsgraag wilt, en diegene die je zielsmatig bent. Vanuit deze twee vragen:

  1. Wat wil jij meer loslaten?
  2. Wat wil jij meer zien verschijnen in je leven?

All Hearts on Fire is een uniek evenement rond het thema vuur dat je uitnodigt om je innerlijke vlam te laten schijnen en samen met vrienden, familie en ook kinderen een sprankelende gemeenschap van gelijkgestemde zielen vorm te geven.

Als mede-oprichter en bezieler van onze nieuwe vzw AHO! streef ik, streven wij vanuit de realiteit van toenemende vervreemding op diverse vlakken om elementair, levendig en doelgericht het verschil te maken. En dit in voeling met de diepere nood in het individu en de samenleving aan verbinding, hartconnectie, co-creatieve samenwerking en aardse spiritualiteit.

Ik hoop, wij hopen jullie daar in grote getale aan te treffen. We mikken op 2222 bezoekers. De eerste editie kwamen 1500 bezoekers zich verwarmen, sociaal en innerlijk versterken.


KIDS tot 12 for FREE!

AHO!

Mitakye oyasın, we zijn allen één!

Steve

/0 Reacties
, , , , ,

11 TIPS OM TE BLIJVEN BRANDEN (IN 2023)

Het eindejaar wenkt.

De laatste rechte lijn van 2022 wordt ingezet. De kerstkalkoen of kaasfondue is zo goed als verteerd. Straks nog de overgang van oud naar nieuw, de vele zoenen, knuffels en wensen en dan komen de startblokken terug in het vizier. Zal het met lichte of loden schoenen zijn, met veel of weinig zin, met positief, negatief of geen perspectief?

Tijd, zo dacht ik deze morgen bij het lezen van een oproeptweet van een jongedame naar ‘hulp bij burn-out’, om enkele tips, tools en reeds geschreven teksten hierover bij elkaar te brengen. Want uitputting, het is niet alleen van alle tijden, maar zeker van de tijd waarin wij nu leven. Al onze devices zijn voortdurend opgeladen, het eigen lichaam – echter – snakt naar zuurstof(flessen), naar voeding ipv vulling.

Uitputtingen zijn in essentie ‘wake-up calls’ voor de wegkwijnende ziel (die in vuur en vlam staat). Bedolven onder de vele moetens, de druk uit alle hoeken, de krampen en verzuring in hoofd, hart en lijf. Tot alles stokt en stopt. Vraag tijdig hulp, schaamte is begrijpelijk, maar elk mens is kwetsbaar en trop is teveel.

Ik heb er een elftal weerhouden. Het zijn adviezen die ook in de volgende blogteksten iets ruimer worden besproken:

SPARKLING TIPS

  1. Wie te veel naar vakantie verlangt leeft verkeerd
  2. Verlies je niet in AAN-passen, leer je IN-passen
  3. Alleen jij kan het maar je kan het nooit alleen
  4. Eerst de grote stenen in je bokaal, anders geraken ze er niet meer in
  5. Niet de jaren in je leven maar het leven in je jaren telt
  6. Wie zich beter wil voelen dient het voelen te verbeteren
  7. Laat je werkagenda in je levensvalies rusten
  8. Luister naar je hart. Het klopt altijd en vooral voor jou eerst
  9. Progressie is veel belangrijker dan perfectie
  10. Ongemak is altijd een voorbode van diepere groei
  11. Wacht niet op geluk, wees gelukkig en lach zonder reden

#printitout #keepmeposted #HNY

Keep your fire burning,
Steve

/0 Reacties
, , , , , , ,

Het Happy-rus

“Steeds meer nieuwe gevallen duiken op van een bijzonder aanstekelijk fenomeen, en dit overal in de wereld én op het zelfde moment. Wetenschappers staan voor een raadsel. Symptomen zijn: onbedwingbare lachbuien, spontane opwellingen van dankbaarheid, verdwijnen van angstgevoelens, het zich vrijwillig inzetten voor een groter doel en onvoorwaardelijke vriendelijkheid. Dit happy-rus zou zich razendsnel verspreiden onder mensen van alle leeftijden, ongeacht de aanwezigheid van andere aandoeningen. Men weze dus gewaarschuwd…”

Het stukje komt rechtstreeks uit mijn ‘innerlijke gazet’ van gisteren, zondagmorgen. Het stond in grote letters op de voorpagina bij het naar binnenblikken, net na het zien rondhuppelen van mijn twee dochters in de tuin. “Lekkr”, riep Emma, onze pagadder van nog geen twee, terwijl ze aan een grote roze roos rook van de veel te hoge struik. “Opletten van de doorntjes hé meissie”, riep ik er meteen bij. Onder een wit gestreepte blauwe hemel – en met op de achtergrond een koor van zingende vogeltjes – blies een zacht lentebriesje een rilling door me heen. ‘Wat kan het geluk toch heel dichtbij zijn’, dacht ik bij mezelf. ‘En waarom wordt er ipv over apenpokken, Oekraïne, mogelijke nieuwe angstverhalen, niet wat meer propaganda gemaakt over het gezonde, het mooie, het blakende, kortom alles waar we wél dankbaar voor kunnen zijn?’ Waarom krijgt het stationaire wolkendek steeds meer voorrang, ipv de zon erachter heen? Heeft men het goede opgegeven, het schone verlaten, het liefdevolle opgeborgen, het vertrouwen niet meer nodig?

Het zwarte vlekje op de witte muur

Waar je aandacht aan geeft, groeit

Het is een cliché, een universele wijsheid, maar ook een wetenschappelijk gegeven. Net als een vergrootglas werkt aandacht zowel vernauwend als versterkend. Vernauwend omwille van de selectieve focus (alles eromheen vervaagt), versterkend omwille van het inzoomende energie-gevende karakter, waarbij het kleine – zoals een zwart vlekje op een witte muur – veel groter wordt gemaakt. Groter dan het in wezen is, zowel in positieve als in negatieve zin. De psychologie buigt zich hierover al 100-en jaren en schrijft meerdere effecten toe aan dit waarnemingsfenomeen, zoals het bijvoorbeeld het focusing-effect. Hierdoor zijn misleidingen en blikvernauwingen schering en inslag en leiden ze tot denkfouten (zoals zwart-wit denken, rampdenken, generaliseren: over mensen, situaties, de wereld, ons verleden, de toekomst enz). We begrijpen de wereld om ons heen op basis van wat we geleerd hebben en kennen en filteren selectief – onbewust wat we niet geleerd hebben of kennen. Natuurlijke nieuwsgierigheid, gebaseerd op niet-weten, het vervaagt steeds meer als sneeuw voor de zon. In de plaats daarvan verschijnt het neurotisch hokjesdenken, een fenomeen dat anno 2022 heel sterk wordt gecultiveerd. Helder voor wie het ziet, pijnlijk voor wie deze ‘mentale mistigheid’ negeert. Temeer omdat het een angstcultuur voedt die ziekmakend en sociaal polariserend werkt.

Crisissen zijn doorbraken

Alles heeft een keerzijde

Ik laat mensen die worstelen met burn-out out, koppels, maar ook leidinggevenden met kopzorgen vaak bezinnen over de vraag “wat er tijdens de crisissituatie en na verloop van tijd wel is vrijgekomen, open gebloeid, veranderd in positieve zin?” En dit waarderend onderzoek brengt vaak verrassende resultaten. Men schrikt even, zoomt uit, begint zelfs de vergeten witte muur te zien. ‘Er is een scheurtje in alles’, zong L. Cohen, ‘zo geraakt het licht ook binnen’. Maar we staren als automatische en geconditioneerde piloten gefixeerd op de scheurtjes en barsten, we huilen en vervloeken om wat niet meer vlak en ‘vertrouwd’ is. Terwijl er tegelijk heel wat nieuw licht binnen dwarrelt: op onszelf in de tijd, de ruimte, met wie we verbonden zijn, waarom, en wat we doen, en vergeten te doen zijn. Het Happy-rus mag wat mij betreft de hele wereld besmetten. Temeer omdat het ook therapeutisch heel gezond en positief zingevend werkt in tijden van (seriële) tegenslag.

Pijn hebben is menselijk, leiden echter hoeft niet, er creatief doorheen groeien kan ook. Dat weten we uit de oude maar ook modernere filosofieën, we ervaren het ook in talrijke kunstvormen zoals muziek, drama, literatuur en andere artistieke expressies. De cultuur – echter – van angst, (zelf)medelijden en verzet tegen alles wat niet ‘comfortabel’ aanvoelt regeert de mens en installeert een quick fix mentaliteit, met bypassing via lichtzinnig positivisme, veel junk food, steeds meer medicatie, alcohol en vele andere verdovingen. De media bedwelmt strategisch en commercieel, de massa volgt. Niets is wat het lijkt. We moeten als mensheid terug meer naar de basis, naar de natuur, naar binnen, naar het diepere in onszelf, dichter bij waarheid, onze bronnen en elkaar. Het stationaire wolkendek van de laatste jaren en mogelijks deze die nog kunnen volgen, het is slechts ‘een realiteit’ voor wie deze blijft zien. Er zijn ook andere realiteiten.

Het Happy-rus en PTG

Je bent de hemel, de rest is slecht het weer. Pema Chodron.

De blik van een niet-wetend kind is wat we nodig hebben. Alleen door een open leerverliefde blik bruist het hart van verwondering. Want wat je niet kent kan je ook nooit herkennen, laat staan ervaren en waarderen. Het mes van snel oordeel snijdt je af van elke vorm van leren, van weten scheppen, van wetenschap, van waarheidsontvouwing. Het enige dat dit kan doorbreken is dus gezonde twijfel, nieuwsgierigheid en openheid om meer waarderend te kijken.

De Amerikaanse psychologen Tedeschi en Calhoun wijzen er in deze optiek al langer op dat bijvoorbeeld ingrijpende en ontregelende situaties en alle daaruit voortvloeiende (existentiële) vragen niet enkele kunnen leiden tot posttraumatische stress (PTSS) maar ook tot posttraumatische groei (PTG, ofte het ‘bloeiende proces’ van Post-Traumatic Growth). Ik schreef er uitgebreid hier over.

PTG is een mogelijk positief veranderproces dat volgt na een (reeks) onverwachte negatieve gebeurtenissen. In essentie dus een vorm van zelfverbetering die men ondergaat na het ervaren van levensuitdagingen. PTG sluit de pijn en de angst van het moment niet uit, maar het stuurt onszelf in de richting van een authentieker en zinvoller leven. In die zin kan PTG als een psychologische transformatie die volgt op een (reeks van) stressvolle ervaring(en) ook begrepen worden als ‘een uitdagende manier om het doel van pijn te vinden, en dus verder te kijken dan de (on)bewuste strijd er tegen’. De positieve transformatie van PTG weerspiegelt zich volgens de heren Tedeschi en Calhoun in één of meer van de volgende vijf gebieden:

  • Het durven omarmen van nieuwe kansen zowel op persoonlijk als op professioneel vlak.
  • Verbeterde persoonlijke relaties en meer plezier door samen te zijn met mensen van wie we houden.
  • Een verhoogd gevoel van dankbaarheid voor het leven.
  • Grotere spirituele verbinding.
  • Verhoogde emotionele kracht en veerkracht

Daarom heb ik een zeer sterk vermoeden dat er een niet-toevallige correlatie bestaat tussen het Happy-rus en het vermogen om tegenslagen anders, bewuster, positiever te herkaderen en te waarderen. Het slechte in ons leven is er misschien alleen maar om het beste in onszelf uit te dagen..

“Ga je mee op de trampoline papie?”, riep Sofia me uit mijn mijmering.

“Zeker meisje, ik kom eraan.”

– Steve Van Herreweghe –

/1 Reactie
, , , ,

Briljant, geslepen houtskool met karakter

Een briljant is een uniek geslepen diamant.

Diamant komt van ‘adamas’ en betekent ‘onoverwinnelijk’, ‘onverslaanbaar’. Het is met een hardheid van 10,0 op de hardheidsschaal van Mohs het hardste natuurlijke mineraal dat in de natuur voorkomt. Daar zit zijn geschiedenis voor iets tussen.

De meeste diamanten zijn tussen 1 en 3,3 miljard jaar oud. De Griekse filosofen geloofden dat in diamanten hemelse geesten leefden. De Romeinen dachten dat het tranen van de goden waren of splinters van vallende sterren. Hindoes daarentegen verwezen naar door bliksem ingeslagen stenen. In wezen zijn diamanten echter niets meer dan een brok houtskool dat de tand des tijds heeft weten te doorstaan. Houtskool ‘dat niet opgaf’, dus…

Ook wij – mensenlichamen – bestaan atomair gezien gemiddeld uit 20% koolstof. Koolstof wordt gevormd in de sterren (zoals de zon). En koolstofverbindingen (tientallen miljoenen) vormen de basis voor al het leven op aarde. Ook wij bestaan dankzij miljoenen verbindingen. Ook wij hebben evolutionair beschouwd immense druk weten te doorstaan. Ook nu in tijden van chaos, angst, beperking, kleinere zichtbare en grotere onzichtbare oorlogen is dat verre van anders. Aanhoudende druk of stress vermoeit, het duwt ons verder naar achter en ook dieper naar binnen, willens nillens. Maar hoe vervelend het ook is stress heeft ons tegelijk ook sterker gemaakt, slimmer gemaakt, creatiever gemaakt, gevoeliger gemaakt, mooier gemaakt. Het slijpt beetje bij beetje het oude, het ruwe weg, het polijst ons steeds meer naar een betere, bewustere en unieke variant. De buitengewone zeldzaamheid tegemoet.

De wereld buiten ons passeert steeds door een lens binnenin. En deze lens vernauwt en vertroebelt in tijden van angst, misleiding en overleving. Alles hangt samen met en af van hoe je naar jezelf gaat kijken. Je zelfbeeld en wereldbeeld gaan hand in hand. Trust me on this. Vergeet daarom wat meer de politieke, medische en wetenschappelijke brillen die je bang, boos en bedroefd maken. Donkere emoties zijn zelden op licht en waarheid gebaseerd, en we kunnen ze bovendien ook ‘wegwerken‘. De natuur, maar ook mijn ervaring leert dat het donkerste uur van de nacht niet zozeer de hel maar wel de dageraad voorafgaat. En blinkende sterren bewijzen dat je ook kunt stralen in het donker. Alles stroomt, het leuke en minder leuke, het goede, het kwade. Alles stroomt. Herdenk en herbegin. Kijk door de lens die jou helpt en kracht geeft, een lens die aansluit bij de natuur, haar bouwstoffen, haar cycli en dynamieken.

Jij, ik, wij zijn dus bijlange geen schaapjes, hoe bang we ook zijn. We zijn hoegenaamd geen slaven, hoe slaafs we ons ook gedragen. We zijn geen verdwaalde slachtoffers op het spoor vernieling, hoe destructief we ook zijn. Neen. Wij zijn grootse, fenomenale, creatieve en intelligente schepsels. En we doorstaan stormen en orkanen. Samen, als helden, als volhardende briljanten in wording ✨.

– Steve Van Herreweghe –

/2 Reacties